Brandi Carlile - By the way I forgive you

Wat hebben we toch een gave start dit muziekjaar. Alweer wordt ik aangenaam verrast door een dame! Brandi Carlile is haar naam.

Van Brandi kende ik al 4 albums en ik vond haar vorige album ‘The firewatcher’s daughter’ al erg gaaf. Maar met dit album blaast ze me echt van de sokken, gemaakt vol passie en met prachtige melodieën. Ingetogen en akoestisch op gitaar en piano maar ook met muzikaal lef in songs waarin verrassende registers echt vol open worden getrokken.

‘Everytime I hear that song’ gaat over de breuk waarin berusting en terugkijken zelden zo harmonieus klonken. Net die ene song laat echter de pijn weer schuren, hoe herkenbaar. Brandi zingt openhartig en je kunt niet anders dan geraakt worden door die schitterende muziek van ‘The Joke’ met z’n duik in het universum, magistraal van opbouw. Dit is waarom ik elke dag zo graag naar m’n werk ga, muziek die je bij de les houdt en de bullshit doet vergeten. ‘Hold out your hand’ heeft een heftige boodschap die vol vuur gebracht wordt en waarmee elke babyboomer wordt wakker geschud, no fear!

In ‘The mother’ horen je de o.a. invloed van Emmylou Harris in een prachtig akoestisch lied. ‘Whatever you do’ is een zo’n epische song met een aangrijpend verhaal en de zoektocht in je leven. De muziek is filmisch en overdonderend mooi, een song die écht binnenkomt. Met een knipoog naar Lou Reed’s ‘Walk on the wild side’ volgt de ontmoeting in ‘Fulton County Jane Doe’. Veel songs gaan over het vinden van de draai in je leven en de mislukkingen onderweg. Een song als ‘Sugartooth’ weet dat muzikaal zo gaaf te verpakken als een zalvende gospel. Prachtig hoe de band, die haar op de hele plaat ook subliem begeleid, dat combineert met schitterende harmonie zang.

‘Most of all’(give away your love) met een stem vol hunkering en een piano en gitaar die als soul-mates de houvast vormen in een song over haar vader en moeder. Bas en drums geven ‘Harder to forgive’(than to forget) een lekker ‘60’s vibe met bijpassende samenzang. Halverwege volgt een ‘Bohemian rhapsody’ achtige break, heel verassend en Brandi zingt vol overgave en zonder restrictie. In ‘Party of one’ begint Brandi Carlile eerst alleen achter de piano en worstelt ze met gevoel en innerlijke strijd als prachtige filmische muziek zich in de strijd van haar persoonlijke overgave mengen. Sodeju wat is dat mooi zeg, schitterend gewoon!!! Pluim voor de kern van haar band Dave Cobb, Shooter Jennings, Chris Powell, Tim en Phil Hanseroth.

Bedankt allen voor een fenomenaal album en op naar Take Root 2018!! (GJG 10,0)

1.Every time I hear that song

2.The Joke

3.Hold out your hand

4.The mother

5.Whatever you do

6.Full county Jane Doe

7.Sugartooth

8.Most of all

9.Harder to forgive

10.Party of one