Filters

Album van de week

Meena Cryle is een Oostenrijkse deerne die al een paar keer de Amer flink op stelten heeft gezet. Dit derde album begint wat gewoontjes. Maar bij het tweede nummer ‘Bring me the water’ weet je dat er meer aan de hand is. Die Chris Fillmore moet je in de gaten houden met dat vervelend goede gitaarspel op slide, hij weet direct zo’n heerlijke sfeer neer te zetten. Daar kun je niet genoeg van krijgen!

Onze nieuwe collega Robin Ploegstra doopt graag zijn pen in de muziek om jullie kennis te laten maken met een supertip, leest!!

Jackson C. Frank

Jackson C. Frank is een fascinerende ‘verloren klassieker’ die deze naam ook echt verdient. Dit is je kans om te horen waarom onder andere Paul Simon, Bert Jansch en zelfs John Mayer, zulke fans zijn van Jackson C. Frank.

Nog steeds verras ik muziekliefhebbers bij ons in de winkel met Ozark Henry, artiestennaam van de Belgische singer-songwriter Piet Goddaer.
Destijds omschreef ik het als een mix van Moby (vanwege de fraaie elektronische sfeer en soundscapes), Simple Minds (uitbundige melodische bombast) en Prince (eigenzinnige gedurfde muzikale koers). Dit album, A Decade, maakte de balans op van de eerste tien jaar van albums die inmiddels allen niet meer te koop zijn (niet te geloven).

Soms is het prettig om weer eens een oude vriend uit je cd-rek te vissen. Shawn Mullins is een singer songwriter die zich meestal uitleeft met rootsy albums. Echter met deze plaat uit 2000 had hij de afslag pop genomen.

Jazeker, u heeft te maken met een déjà vu-gevoel. De eerste keer dat ik deze recensie schreef, was in de aanloop naar het concert dat deze Californische band gaf in Tivoli – de Helling in Utrecht. Er is inmiddels veel veranderd, vandaar deze reprise.
Het concert was voor mij een geweldig aangename verrassing, wat klonk dit vet, live!! De single ‘Hero’ wordt gelukkig goed gedraaid en doet je oren spitsen. Maar het is vooral dat heerlijk zomerse gevoel wat deze plaat uitstraalt die je verslingerd maakt, want dat ben ik inmiddels helemaal. En dat zullen jullie weten ook!!

Wat is muziek? Wat is passie? Wanneer is er daadwerkelijk iets moois ontstaan? Waar draait het nou eigenlijk om? Geld, imago… of zoeken we in de richting van bevlogenheid, gedrevenheid, noem het urgentie… nu komen we meer in mijn richting.

Menigeen heeft alweer de vakantie voor dit jaar geboekt. Dat is natuurlijk helemaal de verkeerde volgorde…eerst zoek je de muziek uit en dan pas de bestemming!! Die bestemming is deze week bijzonder aangenaam en positief. De band Family of the year spoelde met hun muziek aan, vanaf het zonnige Los Angeles, op steeds weer nieuwe kusten van muziekliefhebbers all over the globe.

Hun tweede album liet niet lang op zich wachten en sloeg vorige week vrijdag in als een bom. Nieuw binnen op nummer 2, pal achter Lohues:King of the World – KOTW.
Niet verwonderlijk, een puik nieuw album dat laat horen wat voor een hechte groep dit geworden is. Je hoort een stel muzikanten die met erg veel plezier gewoon lekker muziek maken, met een stel ferme (song)troeven in hun handen. Vergeet niet wat een ervaring deze mannen opdeden in voorgaande bands (o.a Cuby/Normaal/Snowy White).

AJ Croce – Twelve tales
A.J. Croce is de zoon van Jim Croce, dat hoeft geen voordeel te zijn. Al jaren vliegt deze man onder de radars van menig muziekliefhebber en recensie door, maar nu is hij op heterdaad betrapt met het album Twelve tales, label Compass Records! Moet je maar niet van die mooie songs schrijven die je oren naar New Orleans doen drijven.

Potjandorie Coen, waarom stonden we zolang droog? Ja mensen, u snapt het, er werd met smart uitgekeken naar het nieuwe album Illumination van Coen Wolters, uit Assen. Zijn vorige kwam uit in 2009, we hebben inmiddels stevige trek voor de opvolger. Vorig jaar werden we al geplaagd met het heerlijke ‘Complicated’ op Youtube. Vlak voor de Asser bluesdagen stond Coen ineens bij ons op de stoep met z’n nieuwe album!